ای نام تو بهترین سرآغاز

 شروع همیشه سخته اما وقتی وارد کاری می شی دیگه می افتی تو سرپائینی . من الان نوک قله وایسادم و می خوام شروع کنم اما کمی هراس دارم که این کار رو انجام بدم یا نه ... 

هر وقت فکر می کردم که منم یه وبلاگ داشته باشم تا بتونم ذهنیاتم رو توش بنویسم و خالی بشم این موضوع می اومد تو فکرم که چرا باید ذهنیات من برای کسانیکه هیچ شناختی از من ندارن جالب باشه . اما وقتی خودم وبلاگ دیگران و می خونم واقعا لذت می برم و به خودم می گم اگه اونا هم مثل من فکر می کردن الان این لذت برای من بوجود نمی اومد . پس حتما آدمهایی مثل من زیادن که اینطوری فکر کنن و لذت ببرن از فکر های متفاوت هموطناشون . 

در هر صورت شروع کردم پس الهی به امید تو ...