در این جملات که حداقل روزی دو بار به زبان میارم چه رازی نهفته است؟؟؟
خداى یکتا که جز او کسی شایسته ستایش نیست
او همیشه زندهء پا برجای است
(پس) هیچ گاه خواب سبک و سنگین او را فرا نمی گیرد
آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین است در سیطره مالکیّت و فرمانروایى اوست
مگر می شود کسی شفاعت کند(مردم را) بدون اجازهء او
به پیدا و پنهان ایشان آگاه است
وایشان ذرّه ای از دانش او را احاطه ندارند
مگر به آنچه او بخواهد
دامنه تخت (سلطنت) او آسمانها و زمین است
نگهداری اینها برایش کاری نیست
و او بلند مرتبه ترین و بزرگ مطلق است .
در دین اجباری نیست،فرق میان پیشرفت و سقوط بیان شده است
پس آن کس که طغیانگر بودامّا به خدا ایمان آورد به بهترین دستاویز نجات (از پرتگاه) رسیده است که پاره شدنی نیست
و خدا شنوا و دانا است.
خدا پشتیبان افراد باایمان است آنها را از تاریکیها بیرون می آورد و به طرف نور میبرد
به همان صورت به کسانی که طغیان کردند کمک میکند چنان که که آنها را از نور بیرون آورده به درون تاریکیها میبرد.
آنهایند اهل آتش جهنّم و همیشه در آن خواهند بود
سلام خوبین؟
برای اولین باره که اینجارو می خونم
والا به نظر من بیشتر با راز بزرگی خدای متعال در این جملات نهفته است که اینم البته فقط خودش می دونه و بس
فکر کنم بهتون جرات و قدرت و اعتماد به نفس میده
درسته؟
دقیقا ، و البته آرامش